 |
 |
Καθώς τα μάτια χαμηλώνουν και κλείνουν
Σε φώτα πολύχρωμα και εκτυφλωτικά
Η φωνή και μια ανίκητη ανάγκη για επαφή
Σιωπηλή επιθυμία ενός ανθρώπου
Ένας αόρατος παγωμένος τοίχος από ήχους
Κινήσεις χωρίς προορισμό και σκοπό
Σαν μια μοναχική φλόγα που σβήνει αργά
Καπνός και στάχτες μέσα στο κλειστό χέρι
Η ανάμνηση στο τέλος μιας νύχτας
Μοναδικότητα, αιωνιότητα, σταθερότητα
Ένας δρόμος και μια πόρτα περιμένουν
Ακολούθησέ τον...
Ποιος θα νοιαστεί όταν εσύ γυρίζεις την πλάτη
Όταν τα θολά σου μάτια κλείνουν απογοητευμένα
Αφόρητη μοναξιά σ' ένα απέραντο, παγωμένο κτίριο
Ουρλιάζεις μα ο ήχος μένει για πάντα μέσα σου...
Ίσως αυτή τη φορά βρεις μια ακόμα σταγόνα
Όνειρο και δύναμη που δε χορταίνουν την ανάγκη
Το ζεστό χέρι που ψάχνεις να σ' αγκαλιάσει
Περίμενε πάλι μέχρι να σε τυλίξει η νύχτα...
Μόνο ντύσου καλά, χτίσε τεράστιους τοίχους
Άναψε τη φωτιά μέσα σου, άναψε την οθόνη
Συνδέσου με την άλλη άκρη του κόσμου
Μέχρι να 'ρθει το πρωί...
Πρόσωπα και χρώματα μπλέκονται
Αγγίγματα, ιδρώτας και σιωπή
Έλιωσες σαν ανύπαρκτος καπνός
Τα μάτια αρχίζουν και θολώνουν, ξανά...
Ζήτησες βοήθεια και λίγο νερό
Ένα τσιγάρο, μια ζωή, ένα θάνατο
Πίστεψες στην αιωνιότητα
Πίστεψες...